توضیحات
فرمان نامه امیرالمومنین به مالک اشتر
فرمان مالک اشتر یکی از نامه های نهج البلاغه است. این نامه زمانی که مالک اشتر توسط امام علی (ع) به استانداری مصر منسوب شد، از طرف امیر المومنین به او ارسال شد. فرمان نامه امیرالمومنین به مالک اشتر نخعی یکی از مهم ترین اسناد سیاسی و تاریخی اسلامی محسوب می شود. همچنین در فرمان مالک اشتر به مهم ترین نکات حکومت داری و اصول حکمرانی اشاره شده است و خواندن این نامه مهم برای هر فردی که در جایگاه مدیر قرار می گیرد بسیار مفید است.
مسائلی که در فرمان نامه امیرالمومنین به مالک اشتر به آن اشاره شده است:
- عدل
- رضایت اکثریت مردم
- عیب‌جویینکردن از مردم و پرده‌پوشی بر عیوبشان
- گمان نیک به مردم
- مشورت با دانشمندان جهت اداره امور
- طبقه‌بندی مشاغل جامعه و احقای حق هر طبقه
- اولویت دادن آبادانی زمین‌ها بیش از خراج
- اوصاف قاضی
- اوصاف کارگزاران
- مراقبت دقیق از طبقه پایین جامعه
- وفای به عهد
- مراعات حال نمازگزاران ناتوان هنگام نماز جماعت
- امتیاز ندادن به خویشاوندان و خواص در بیت المال و اموری که به ضرر غیر آنها تمام می‌شود
- برطرف کردن بدگمانی مردم
- صلح با دشمن در صورت درخواست وی و رضای خدا
در فرمان نامه حضرت امیرالمومنین (ع) به مالک اشتر از نفیس ترین جلد و کاغذ همراه با تذهیب هنرمندانه استاد محمدرضا هنرور استفاده شده است تا این کتاب ارزشمند مسلمانان، در ظاهری شکیل و درخور سخنان امیرالمومنین برای شما همراهان عزیز ارائه شود.
ابتدای فرمان نامه حضرت امیرالمومنین (ع) به مالک اشتر:
به نام خداوند بخشاینده مهربان
این فرمانی است از بنده خدا، علی امیرالمؤمنین به مالک بن حارث اشترنخعی در پیمانی که با او می نهد، هنگامی که او را فرمانروایی مصر داد تا خراج آنجا را گرد آورد و با دشمنانش پیکار کند و کار مردمش را به صلاح آورد و شهرهایش را آباد سازد.
او را به ترس از خدا و برگزیدن طاعت او بر دیگر کارها و پیروی از هر چه در کتاب خود بدان فرمان داده، از واجبات و سنت هایی که کس به سعادت نرسد مگر به پیروی از آن ها، و به شقاوت نیفتد، مگر به انکار آن ها و ضایع گذاشتن آن ها. و باید که خدای سبحان را یاری نماید به دل و دست و زبان خود، که خدای جل اسمه، یاری کردن هر کس را که یاریش کند و عزیز داشتن هر کس را که عزیزش دارد بر عهده گرفته است و او را فرمان می دهد که زمام نفس خویش در برابر شهوت ها به دست گیرد و از سرکشی هایش باز دارد، زیرا نفس همواره به بدی فرمان دهد، مگر آنکه خداوند رحمت آورد.
ای مالک، بدان که تو را به بلادی فرستاده ام که پیش از تو دولت ها دیده، برخی دادگر و برخی ستمگر و مردم در کارهای تو به همان چشم می نگرند که تو در کارهای والیان پیش از خود می نگری و درباره تو همان گویند که تو درباره آن ها می گویی و نیکوکاران را از آنچه خداوند درباره آنها بر زبان مردم جاری ساخته، توان شناخت.
باید بهترین اندوخته ها در نزد تو، اندوخته کار نیک باشد. پس زمام هواهای نفس خویش فروگیر و بر نفس خود، در آنچه برای او روا نیست، بخل بورز که بخل ورزیدن بر نفس، انصاف دادن است در آنچه دوست دارد یا ناخوش می شمارد. مهربانی به رعیت و دوست داشتن آن ها و لطف در حق ایشان را شعار دل خود ساز. چونان حیوانی درنده مباش که خوردنشان را غنیمت شماری، زیرا آنان دو گروهند یا هم کیشان تو هستند یا همانندان تو در آفرینش.
شما می‌توانید هم اکنون این کتاب نفیس را از فروشگاه تحریرچی تهیه کنید.
