لوح محفوظ حافظیان

توضیحات

سبب تألیف لوح محفوظ

علامه سید ابوالحسن حافظیان در سال 1932 میلادی (مطابق با 1351 هجری قمری)، برای نخستین‌بار رهسپار سفری 10 سال و نیمه به هندوستان شد. او در این مدت طولانی به بسیاری از شهرها و روستاهای هندوستان سفر کرد و بیشتر اوقات خود را در مناطقی سردسیر مانند کشمیر می‌گذراند.

انگیزه اصلی علامه حافظیان از این سفر طولانی، خلق اثری در ستایش و مدح پیامبر اکرم اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) به منظور به جا گذاشتن یادگار و نشانی از خود برای مسلمانان هندوستان بود. او آرزو داشت این اثر به نحوی باشد که مورد توجه همه مسلمانان اعم از شیعه و سنی قرار بگیرد و زبان تعصب و تفرقه را از میان بردارد.

پس از ماه‌ها تلاش شبانه‌روزی و طاقت‌فرسا، سرانجام حافظیان موفق به خلق اثری شگفت‌انگیز به نام “لوح محفوظ” شد. این اثر منحصربفرد مشتمل بر 10 آیه از قرآن کریم در ستایش پیامبر اکرم(ص) و نیز اشعاری گزیده از سعدی در مدح و ثنای آن حضرت است.

لوح محفوظ دارای ویژگی‌ها و ظرایف خاصی است که از جمله می‌توان به هماهنگی درون و برون محتوا، به‌کارگیری علم حروف و اعداد، خوش‌نویسی زیبا و ظریف، و نیز استفاده از صنایع ادبی و بدیع اشاره کرد.

این اثر پس از انتشار در هندوستان با استقبال گرم دانشمندان و شخصیت‌های سرشناس هندی از جمله دکتر ضیاءالحق، نخست‌وزیر وقت هند، مواجه شد. علامه حافظیان با تلاش و هزینه شخصی، آن را به زبان‌های مختلف از جمله اردو و انگلیسی ترجمه کرد و نسخ فراوانی از آن را در اختیار مسلمانان سراسر هند قرار داد.

علامه حافظیان همچنین برای نخستین‌بار نسخه‌ای از لوح محفوظ را به زبان فارسی تهیه نمود و در اختیار عموم فارسی‌زبانان قرار داد. انتشار این اثر ارزشمند می‌تواند گامی در جهت تحکیم وحدت و همبستگی میان همه مسلمانان باشد.

علامه سید ابوالحسن حافظیان

نوشتار علامه حافظیان در شرح لوح محفوظ

این لوح داری خواص و حقایقی است که نزد اهل این علم روشن است.

مبنای این لوح بر پنج (۵) است.

صورت این لوح شامل بیست و پنج (۲۵) مخمّس است.

هر یک از مخمّس‌های داخل این لوح دارای بیست و پنج (۲۵) خانه است.

پس مجموع خانه‌های این لوح ششصد و بیست و پنج (۶۲۵) است. به عبارت دیگر این لوح از هر طرف دارای بیست و پنج (۲۵) خانه است که کلّاً ششصد و بیست و پنج (۶۲۵ = ۲۵ * ۲۵) می‌شود.

هر بیست و پنج (۲۵) خانه از این لوح به صورت افقی یا عَمُودی یا قُطر (مُورّب) سطر نامیده می‌شود لهذا در این مربّع بیست و پنج (۲۵) سطر است.

سطر اوّل آن سلامی به بارگاه رسالت است که به الفاظ مُسلسل و مترادف مرتّب شده‌است، و باقی بیست و چهار (۲۴) سطر دیگر یعنی ششصد (۶۰۰) خانه آن هر کدام دارای دو کلمه‌ایست که از اسماء و القاب و نعت و منقبت آن بزرگوار بیرون نخواهد بود.

عبارت هر خانه از آن ششصد و بیست و پنج (۶۲۵) خانه را به حساب ابجد عدد گرفته و در آن خانه‌ها زیر عبارات نهاده‌ایم امّا هیچ یک از آن جملات تکرار نشده است و هیچ عددی هم دو بار نیامده‌است لهذا در هر خانه عددی است که در خانه‌های دیگر نیست.

جمع اعداد هر ردیف آن که بیست و پنج (۲۵) خانه است افقی یا عمُودی یا قُطر (مورّب) با یکدیگر مساوی خواهد بود و آن را جمع کُلّ و میزان و وِفق و حاصل جمع می‌گویند.

جمع کُل = ۱۱۸۲۶

چنانکه در حاشیه چهار طرف جدول مقابل هر سطر و ستونی این جمع کُلّ نوشته شده‌است. هر یک از مخمّس‌های داخل لوح دارای بیست و پنج (۲۵) خانه است و کُلّاً بیست و پنج (۲۵) مخمّس است، پس ششصد و بیست و پنج (۶۲۵ = ۲۵ * ۲۵) خانه است.

برای تشریح وفق آنها که قابل تأمّل و توجّه است مخمّس اوّل را شرح می‌دهیم. اگر اعداد پنج خانه این مخمّس را به طور افقی یا عَمُودی یا مُورّب «قُطر» و یا به طور مختلط جمع کنیم حاصل جمع آن پنج عدد (۱۷۱۹) خواهد شد.

منبع: کتاب شرح و تفسیر لوح محفوظ، صص ۴۰ – ۳۶